EPÍTOME DE LA HISTORIA SAGRADA DE LHOMOND (XVI)

Consejos que Tobías da a su hijo.

   Tobias mortem sibi imminere putans, vocavit filium suum: "audi, inquit, fili mi, verba patris amantissimi, eaque penitus memoriae infixa haerant, ut vitam sapienter instituas. Quotidie Deum cogita, et cave, ne unquam in eum pecces eiusque praecepta negligas. Miserere pauperum, ut Deus tui misereatur. Quantum potueris, esto beneficus et liberalis. Si tibi magnae opes suppetant, multum tribue, si parvae, parum, sed libenter; quoniam beneficentia hominem ab aeterna morte liberat. Superbiam fuge, neque eam in animum aut in sermonem sinas obrepere".

Continuación de los consejos.

   "Quod tibi nolis fieri, aliis ne facito; fili mi, si quis tibi opus fecerit, statim ei mercedem persolve; consilium semper a viro sapiente exquire; ne societatem cum improbis iungito. Cum ex hac vita decessero, sepeli corpus meum; matrem tuam colito, memor malorum, quae passa est, dum te in utero gestaret, et cum ipsa supremum diem obierit, eam ponito mecum in eodem sepulcro".

Le advierte que tiene prestada a Gabelo cierta cantidad de dinero.

   "Hoc etiam te moneo, fili mi, me commodavisse decem argenti talenta Gabelo, qui nunc commoratur Rage in urbe Medorum". Tum adulescens patri: "omnia, inquit, ut praecipis mihi, faciam, pater; quomodo autem illam pecuniam a Gabelo recipiam, ignoro; nam neque ille me, neque ego illum novi, nec qua via eatur in Mediam Scio". Cui Tobias pater: "chirographum Gabeli habeo, quod cum illi exhibueris, statim reddet pecuniam; sed quaere tibi hominem fidelem, qui tibi sit dux viae".

Un Ángel ofrece acompañar al joven Tobías.

   Egressus Tobias invenit iuvenem stantem et accinctum ad iter faciendum, quem ignorans Angelum Dei esse, salutavit. "Unde es, o bone iuvenis?" "Sum, inquit ille, unus ex Israelitis" "Nostine, ait Tobias, viam quae ducit in Mediam?" "Novi, inquit, et saepe usus sum hospitio Gabeli, qui ibi habitat". Tobias ea laetus renuntiat patri, qui arcessitum iuvenem interrogavit, an vellet esse filii comes et itineris socius, promissa mercede. Id se velle, respondit iuvenis. Itaque Tobias valedixit parentibus, simulque ambo dederunt se in viam, et canis secutus est eos.

Llora su madre por la marcha del hijo.

   Profecto Tobia, coepit mater eius flere, et acerbe queri, quod vir suus dimisisset filium. "Cur nos orbasti solatio senectutis nostrae? melius fuisset carere ista pecunia, ad quam recuperandam filius missus est; satis erat nobis, quod filii conspectu frui liceret". Cui maritus: "noli flere, inquit. Incolumis filius perveniet in Mediam; incolumis ad nos redibit: Deus mittet Angelum, qui ei prosperum iter praestet". Quibus verbis sedata mulier tacuit.

Libértalo el Ángel de la voracidad de un pez.

   Interea Tobias et Angelus pervenere ad flumen Tigrim, et cum adulescens accessisset ad abluendos pedes, ecce piscis ingens exsiliit, quasi illum devoraturus. Ad cuius aspectum Tobias perterritus exclamavit: "Domine, invadit me". Cui Angelus: "apprehende illum et trahe ad te" . Piscis attractus in ripam aliquandiu palpitavit, et exspiravit. Tunc iussit Angelus fel piscis seponi utpote medicamentum salutare; deinde partem carnis coxerunt comedendam in via.

Llega Tobías a la ciudad de Ecbatana.

   Ut appropinquaverunt urbi, quae vocabatur Ecbatana, dixit Tobias Angelo: "apud quem vis ut diversemur in hac urbe?" Cui Angelus: "est hic, inquit, vir quidam cognatus tuus, nomine Raguel: is nos hospitio excipiet. Habet filiam unicam, quam te oportet uxorem ducere; pete eam a patre, nec dubito quin postulationi tuae libenter annuat: Deus enim has tibi destinat nuptias, et omnes Raguelis facultates iure hereditario ad te pervenient.

Se hospeda en casa de Ragüel.

   Eos laetus excepit Raguel, qui conspicatus Tobiam dixit uxori suae: "quam similis est hic adulescens cognato meo!" Tunc ad hospites conversus: "unde estis, boni iuvenes ? Qui responderunt: "sumus ex Israelitis urbis Ninives". "Nostisne Tobiam?" "Novimus". Tunc Raguel coepit Tobiam laudibus efferre-. Quem interpellans Angelus: "Tobias, inquit, de quo loqueris, pater istius est". Raguel complexus adulescentem, ait: "tibi gratulor, fili mi, quia boni et optimi viri filius es. Uxor Raguelis et filia collacrimaverunt.

Casamiento de Tobías.

   Deinde Raguel iussit apparari convivium, cumque hospites hortaretur, ut discumberent: "neque ego comedam, inquit Tobias, neque bibam, nisi prius filiam tuam mihi desponderis". Cui Raguel: "Deus profecto meas preces audivit, vosque huc adduxit, ut ista cognato suo nuberet: quapropter noli dubitare quin eam hodie daturus sim uxorem". Accepta charta, fecerunt conscriptionem coniugii, et laudantes Deum mensae accubuerunt.

Asiste Gabelo a las bodas de Tobías.

   Raguel Tobiam obtestatus est, ut apud se quindecim dies moraretur.Cuius voluntati obtemperans Tobias rogavit Angelum, ut solus adiret Gabelum, paternamque pecuniam ab illo reciperet. Itaque Angelus, sumptis camelis, properavit Ragem, suum Gabelo chirographum reddidit, pecuniam illi creditam recepit, eumque ad nuptias Tobiae adduxit.